İtirazım Var
Televizyonda maç açık, tüm futbolcular delirmiş gibi hakeme itiraz ediyor. Spiker onları haklı buluyor. Fonda Tamer Karadağlı’nın garip bir TV’de Çiğdem Tunç’un bakışları arasında söylediklerini duyuyorum. Çiğdem Hanım da Tamer...
Muaf
Biliyorum, konuşmak işlevini bozuyor sevginin. Bir fısıltı çıkıyor yalıyarlarımızdan. Çılgın öpüşmeler Sulu dudaklarından fışkırıyorlar. Sis ve kar bir akşamın algoritması olunca, olumlular olumsuzlara bırakıyor kendini. Kör gözlü bir melankoli...
Beyoğlu kimin oğlu?
O kadar retorik bir sözcüksün benim için. Karanfil kokulu bir cadde gibi inanıyorum şimdi sana. Neden karanfil kokan bir caddeye inanır ki insan? Bilmem. Belki mantıcıdan çıktığımızda dil altımıza yapıştırılmıştır...
İskender
İSKENDER Çatal metaforlar var ağrıyor diz kapaklarımda. Kaç yol çizmiş kendine lehimlenmiş baharlar? Geldik oğlum; oturuyoruz işte karşında yine. Sen anlat biz dinleyelim. Hatta konuşturma kimseyi. Bir sen konuş...
Orta Kat
Bir dehlizin iç açıları gibi oranlıyorken sessizce içimi hasarlı hasatsız saplantılarım çarpık kanatları gibi albatros kuşlarının kalbim: genişleyen – daralan – hacimli – hacimsiz «dikkat et ne olur bana…» Tam...
Nocturne
Son ağaçlar toplandılar saçlarımın aklığından Saçlarına ilerlediler. Son kağıt parçaları alev aldılar paçalarından, Saçlarına doğru kilit bir geceyarısı. Saçlarını okşarım ben kibar ve hince. Deligömleğim bol geldi, Seferi bir...
Tehlikeli Aklın İtirafları
(Özlem’e…) Ölümü ilikledim gün doğudan batarken Bu yüzden iptidai bir karanlık var avuçaralarımda. Hep bir türlü varılmayan bir yolla seviştim ben, Suç aktı alyuvarlarımdan. Aşk, ne pirdir ne culüs…...
Yengi
Ben neyi anlamam biliyor musun Olric? Hemen yenilmeyi anlamam mesela. Yenilgi öyle şak diye olan bir şey değildir. Bağıra çağıra olmalıdır; tüm kasların, savunma kalkanlarının çöktüğü bir anda gidersin bu...
Manivela
Ay yansıdığında içli çocukların klarinetinden içeri Gözyaşların ziyan olmasın diye bir fincan koydum şakaklarının altına Ve sen öyle güzel ağladın ki, görmedim doğduğumdan beri Sen ağladıkça, şehrin menteşeleri söküldü kökünden!...
TutunAmaYanlar’dan
Paçamdan çekiyorlar beni sevgilim, Kehribar kokulu caddeler gül suyuyla yıkanmışlar. Bir intikam kaldı geriye bir intihar bir Oğuz Atay Beynimde Oğuz “Beyin Sürüngenleri” “nice gyrus arasında pervasızca dolaşıyor” Nöron aralarımda...
