I
Rheia, memelerini gerdan boyu açarak Kronos’la seviştiğinde
ben kapının deliğinden bakardım.
Bu yüzden işte büyüye’memelerim.
25.01.06
II
Rheia bir sonsuzluğun masalını mesken ederdi kendine
Asabi karıydı! Memeleri jilet kokardı.
Jilet kokusunu bilmezdi sayfalar,
Satırlar,
Hazine miralayları…
Rheia, asabi karıydı.
Kronos ondan korkardı.
Rheia’nın memeleri dikti!
Akrep yerdeydi!
Yelkovan gökte!
Rheia, İkisine deliksiz bir izdivaç Verdi!
III
Verdi dedim de, uzun cümlenin kıssası
Guiseppe Verdi. Zaman bir operetti, librettoları sahtiyan
Çok konuşulursa gönyeler ve pergeller ve iletkiler mesela
Rheia, Kronos’a bir aşk için bir güvercin Verdi.
Elbette ki olaydan haberi yok şairin. Onun aşkı
Guiseppe Verdi.
Ve çokçul ve sonuççul travmalardan arınırsak
Verdi’ye Yüzyıllar sonra yaşama hakkını
Rheia Verdi.
IV
Kadının adı yok. Bu bir tarih dehlizi.
Kronometreye adını koyuyor Kronos, Rheia durumdan muzdarip.
Aslında asabi karı Rheia; içişleri Duygu Asena,
“Kahramanlar hep erkek”
Rheia büküyor oysa zamanı; kendisi bükülemiyor
Memeleri dimdik
Hunharca bir tirad yerleşiyor şiirişlerine
Dümteka dumduma!
V
“Oysa” diyor mitralyöz
Kendinde bu hakkı buluyor.
Nasıl olsa yazar kendisini tırnak içine almış.
“Çok biliyor lan bu yazar” diyor;
“Yazarın yazdığından bir bok anlaşılmıyor.
Biz gidip Boris Vian mı okusak?”
VI
Konunun mitralyözle alakası
Alakaların alakartında bile bulunamıyor.
Mitralyöz çok XX. Yüzyıl.
Mevuyu roma rakamlaştırıyor yazar ki kimse
Daha da anlamasın.
Rheia, dönüp kapı deliğinden sevişmesini izleyen
Yazara bakıyor.
Yazar mahçup…
Yazar utangaç…
Yanakları kırmızı…
Uzun bir “hassiktir” kahkahası patlatıyor Rheia…
Rheia, asabi karı!
O güldü mü, zamanın tramplen vidaları bile gevşiyor.
VII
Oysa bir yanlış, silinmek için yazılmıştır satırlara.
Amenna! Rheia, cümle ortalarında tetikliyor Kronos’u…
Rheia, baskın karı; Rheia akıllı karı!
Yazılır mıydı salak bir kadın için bu kadar şiir?
Sayısı belirsiz saatlerdeyiz. Yazdıklarımız yüzakları.
Jilet korkusunu bilmezdi sayfalar
Ve istenmeyen bir tüyü yoktu Rheia’nın…
Kronos bok yesin! İhtiyar bir iktidarsız!
Rheia, aşk arıyor zaten ama konumu itibarsız!
VIII
Affet beni sevgilim;
Çok şiirde çalıştım ben it gibi
Halim ve ahvalim itinalı bir şiirişçisi.
Ve iktidarsız Kronos’un koynundan kaçıp
Rheia, inadıma her gece benle sevişti.
Kimse bir bok anlamasın diye yazdım;
Belki danıştayda vatan hainliğinden yargılarlar.
Oysa tek suçum büyük harfle yazmamaktı
Rheia’nın memelerini.
IX
Meme bir kutsal tümsek
Itikat gibi bir şey Rheia’yla sevişmek.
X
Ondur yazıyorum, biri müdahale etmedi.
Müdahilim tüm yazılmayanlara… Yazılmışlar zaten yazılmış.
Küçük bir zaman kumpanyası oynadım size bu akşam;
On perdelik zamanı züccaciyeciden alınmış bir tirat!
Göçüp giderken ardımızda olmayan aşklar bırakıyoruz vesselam.
“Esselamın aleyküm ve aleyküm esselam”
